било самовъзбуждало

Речник на българския език

1. било самовъзбуждало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било самовъзбуждало е производна форма на самовъзбуждам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).