било принудило

Речник на българския език

1. било принудило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било принудило е производна форма на принудя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).