било поувличало

Речник на българския език

1. било поувличало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било поувличало е производна форма на поувличам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).