било поолюляло

Речник на българския език

1. било поолюляло — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било поолюляло е производна форма на поолюлея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).