било поозорило

Речник на българския език

1. било поозорило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било поозорило е производна форма на поозоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).