било понаплюнчило

Речник на българския език

1. било понаплюнчило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било понаплюнчило е производна форма на понаплюнча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).