било понабило

Речник на българския език

1. било понабило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било понабило е производна форма на понабия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).