било позатегнало

Речник на българския език

1. било позатегнало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било позатегнало е производна форма на позатегна (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).