било оборавило

Речник на българския език

1. било оборавило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било оборавило е производна форма на оборавя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).