било изтърбушило

Речник на българския език

1. било изтърбушило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било изтърбушило е производна форма на изтърбуша (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).