било измолило

Речник на българския език

1. било измолило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било измолило е производна форма на измоля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).