било заформило

Речник на българския език

1. било заформило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било заформило е производна форма на заформя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).