било задължило

Речник на българския език

1. било задължило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било задължило е производна форма на задължа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. било задължило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било задължило е производна форма на задължа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).