било е поугоявало

Речник на българския език

1. било е поугоявало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е поугоявало е производна форма на поугоявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).