било е поококорило

Речник на българския език

1. било е поококорило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е поококорило е производна форма на поококоря (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).