било е полюбезничило

Речник на българския език

1. било е полюбезничило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е полюбезничило е производна форма на полюбезнича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).