било е побуявало

Речник на българския език

1. било е побуявало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било е побуявало е производна форма на побуявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).