било доносничило

Речник на българския език

1. било доносничило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било доносничило е производна форма на доноснича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).