било било

Речник на българския език

1. било било — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било било е производна форма на бъда (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. било било — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било било е производна форма на бия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).