била понабила

Речник на българския език

1. била понабила — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

била понабила е производна форма на понабия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).