бивакувал

Речник на българския език

1. бивакувал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бивакувал е производна форма на бивакувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. бивакувал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бивакувал е производна форма на бивакувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. бивакувал — мин. деят. св. прич. м. р.

бивакувал е производна форма на бивакувам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. бивакувал — мин. деят. несв. прич. м. р.

бивакувал е производна форма на бивакувам (мин. деят. несв. прич. м. р.).