беше сполучило

Речник на българския език

1. беше сполучило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше сполучило е производна форма на сполуча (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше сполучило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше сполучило е производна форма на сполуча (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).