беше самоуспокоило

Речник на българския език

1. беше самоуспокоило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше самоуспокоило е производна форма на самоуспокоя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше самоуспокоило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше самоуспокоило е производна форма на самоуспокоя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).