беше самоуспокоил

Речник на българския език

1. беше самоуспокоил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше самоуспокоил е производна форма на самоуспокоя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше самоуспокоил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше самоуспокоил е производна форма на самоуспокоя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).