беше самоубедил

Речник на българския език

1. беше самоубедил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше самоубедил е производна форма на самоубедя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше самоубедил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше самоубедил е производна форма на самоубедя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).