беше самосглобил

Речник на българския език

1. беше самосглобил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше самосглобил е производна форма на самосглобя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше самосглобил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше самосглобил е производна форма на самосглобя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).