беше самообесило

Речник на българския език

1. беше самообесило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше самообесило е производна форма на самообеся (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше самообесило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше самообесило е производна форма на самообеся (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).