беше самовъзпитал

Речник на българския език

1. беше самовъзпитал — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше самовъзпитал е производна форма на самовъзпитам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше самовъзпитал — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше самовъзпитал е производна форма на самовъзпитам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).