беше посъживило

Речник на българския език

1. беше посъживило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше посъживило е производна форма на посъживя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше посъживило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше посъживило е производна форма на посъживя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).