беше посъживил

Речник на българския език

1. беше посъживил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше посъживил е производна форма на посъживя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше посъживил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше посъживил е производна форма на посъживя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).