беше попритъпило

Речник на българския език

1. беше попритъпило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше попритъпило е производна форма на попритъпя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше попритъпило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше попритъпило е производна форма на попритъпя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).