беше поотчупил

Речник на българския език

1. беше поотчупил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше поотчупил е производна форма на поотчупя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше поотчупил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше поотчупил е производна форма на поотчупя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).