беше поолющило

Речник на българския език

1. беше поолющило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше поолющило е производна форма на поолющя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше поолющило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше поолющило е производна форма на поолющя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).