беше поолюлял

Речник на българския език

1. беше поолюлял — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше поолюлял е производна форма на поолюлея (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше поолюлял — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше поолюлял е производна форма на поолюлея (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).