беше поокъсявало

Речник на българския език

1. беше поокъсявало — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше поокъсявало е производна форма на поокъсявам (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше поокъсявало — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше поокъсявало е производна форма на поокъсявам (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).