беше поначумерил

Речник на българския език

1. беше поначумерил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше поначумерил е производна форма на поначумеря (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше поначумерил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше поначумерил е производна форма на поначумеря (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).