беше понацупил

Речник на българския език

1. беше понацупил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше понацупил е производна форма на понацупя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше понацупил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше понацупил е производна форма на понацупя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).