беше понапоило

Речник на българския език

1. беше понапоило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше понапоило е производна форма на понапоя (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше понапоило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше понапоило е производна форма на понапоя (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).