беше полюбезничило

Речник на българския език

1. беше полюбезничило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше полюбезничило е производна форма на полюбезнича (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше полюбезничило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше полюбезничило е производна форма на полюбезнича (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).