беше полюбезничил

Речник на българския език

1. беше полюбезничил — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

беше полюбезничил е производна форма на полюбезнича (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. беше полюбезничил — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

беше полюбезничил е производна форма на полюбезнича (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).