беше поизмъчило

Речник на българския език

1. беше поизмъчило — мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

беше поизмъчило е производна форма на поизмъча (мин. пред. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. беше поизмъчило — мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

беше поизмъчило е производна форма на поизмъча (мин. пред. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).