ахнете

Речник на българския език

1. ахнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

ахнете е производна форма на ахна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. ахнете — повелително наклонение, мн. ч.

ахнете е производна форма на ахна (повелително наклонение, мн. ч.).