амбицирали

Речник на българския език

1. амбицирали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

амбицирали е производна форма на амбицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. амбицирали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

амбицирали е производна форма на амбицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. амбицирали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

амбицирали е производна форма на амбицирам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. амбицирали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

амбицирали е производна форма на амбицирам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).