ПИЕЛОГРАФИЯ

Речник на българския език

пиелогра̀фия некласифицирана дума (тип 500) редактиране

Значение

мед. Рентгеново изследване, при което се визуализират бъбречното легенче и уретера след изпълването им с контрастно вещество. Различават се: ретроградна пиелография (контрастното вещество се вкарва чрез уретерален катетър) и антеградна пиелография (под ехографски контрол се пунктира с игла кухинната система на бъбрека, вкарва се контрастната материя и се прави рентгенография).

Грешни изписвания (47)

  • пеелографеа
  • пеелографеъ
  • пеелографея
  • пеелографиа
  • пеелографиъ
  • пеелография
  • пеелуграфеа
  • пеелуграфеъ
  • пеелуграфея
  • пеелуграфиа
  • пеелуграфиъ
  • пеелуграфия
  • пеилографеа
  • пеилографеъ
  • пеилографея
  • пеилографиа
  • пеилографиъ
  • пеилография
  • пеилуграфеа
  • пеилуграфеъ
  • пеилуграфея
  • пеилуграфиа
  • пеилуграфиъ
  • пеилуграфия
  • пиелографеа
  • пиелографеъ
  • пиелографея
  • пиелографиа
  • пиелографиъ
  • пиелуграфеа
  • пиелуграфеъ
  • пиелуграфея
  • пиелуграфиа
  • пиелуграфиъ
  • пиелуграфия
  • пиилографеа
  • пиилографеъ
  • пиилографея
  • пиилографиа
  • пиилографиъ
  • пиилография
  • пиилуграфеа
  • пиилуграфеъ
  • пиилуграфея
  • пиилуграфиа
  • пиилуграфиъ
  • пиилуграфия