ПАРАЛОГИЗЪМ

Речник на българския език

па̀ралогизъм съществително име, мъжки род (тип 11) редактиране

Значение

Непреднамерено, за разлика от софистиката, нарушаване на законите в правилата на логиката, което лишава разсъждението от доказателна сила и обикновено довежда до неистинни заключения.

Грешни изписвания (15)

  • паралогезам
  • паралогезъм
  • паралогизам
  • паралугезам
  • паралугезъм
  • паралугизам
  • паралугизъм
  • парълогезам
  • парълогезъм
  • парълогизам
  • парълогизъм
  • парълугезам
  • парълугезъм
  • парълугизам
  • парълугизъм

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. па-ра-ло-ги-зъм
непълен член па-ра-ло-гиз-ма
пълен член па-ра-ло-гиз-мът
мн.ч. па-ра-ло-гиз-ми
членувано па-ра-ло-гиз-ми-те
бройна форма па-ра-ло-ги-зъ-ма
звателна форма