ОРТОЕПИЯ

Речник на българския език

орто̀епия некласифицирана дума (тип 500) редактиране

Значение

ж., само ед. Правоговор.
прил. ортоепѝчен, ортоепѝчна, ортоепѝчно, мн. ортоепѝчни.

Грешни изписвания (23)

  • ортоепеа
  • ортоепеъ
  • ортоепея
  • ортоепиа
  • ортоепиъ
  • ортоипеа
  • ортоипеъ
  • ортоипея
  • ортоипиа
  • ортоипиъ
  • ортоипия
  • уртоепеа
  • уртоепеъ
  • уртоепея
  • уртоепиа
  • уртоепиъ
  • уртоепия
  • уртоипеа
  • уртоипеъ
  • уртоипея
  • уртоипиа
  • уртоипиъ
  • уртоипия