ОПИЯНИТЕЛНО

Речник на българския език

1. опиянѝтелно наречие (тип 188) редактиране

Значение

Грешни изписвания (47)

  • опеанително
  • опеанителну
  • опеанитилно
  • опеанитилну
  • опеънително
  • опеънителну
  • опеънитилно
  • опеънитилну
  • опеянително
  • опеянителну
  • опеянитилно
  • опеянитилну
  • опианително
  • опианителну
  • опианитилно
  • опианитилну
  • опиънително
  • опиънителну
  • опиънитилно
  • опиънитилну
  • опиянителну
  • опиянитилно
  • опиянитилну
  • упеанително
  • упеанителну
  • упеанитилно
  • упеанитилну
  • упеънително
  • упеънителну
  • упеънитилно
  • упеънитилну
  • упеянително
  • упеянителну
  • упеянитилно
  • упеянитилну
  • упианително
  • упианителну
  • упианитилно
  • упианитилну
  • упиънително
  • упиънителну
  • упиънитилно
  • упиънитилну
  • упиянително
  • упиянителну
  • упиянитилно
  • упиянитилну

2. опиянително — ср. р.

опиянително е производна форма на опиянителен (ср. р.).