ОБАЯТЕЛНО

Речник на българския език

1. обая̀телно наречие (тип 188) редактиране

Значение

Грешни изписвания (15)

  • обаятелну
  • обаятилно
  • обаятилну
  • объятелно
  • объятелну
  • объятилно
  • объятилну
  • убаятелно
  • убаятелну
  • убаятилно
  • убаятилну
  • убъятелно
  • убъятелну
  • убъятилно
  • убъятилну

2. обаятелно — ср. р.

обаятелно е производна форма на обаятелен (ср. р.).