НЕОФОРМЕНОСТ

Речник на българския език

неофо̀рменост съществително име, женски род (тип 49) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • неоформенуст
  • неоформиност
  • неоформинуст
  • неуформеност
  • неуформенуст
  • неуформиност
  • неуформинуст
  • ниоформеност
  • ниоформенуст
  • ниоформиност
  • ниоформинуст
  • ниуформеност
  • ниуформенуст
  • ниуформиност
  • ниуформинуст
  • неоформенос
  • неоформенус
  • неоформинос
  • неоформинус
  • неуформенос
  • неуформенус
  • неуформинос
  • неуформинус
  • ниоформенос
  • ниоформенус
  • ниоформинос
  • ниоформинус
  • ниуформенос
  • ниуформенус
  • ниуформинос
  • ниуформинус

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. не-о-фор-ме-ност
членувано не-о-фор-ме-ност-та
мн.ч. не-о-фор-ме-нос-ти
членувано не-о-фор-ме-нос-ти-те
звателна форма