ДЕФЛОРАЦИЯ

Речник на българския език

дефлора̀ция съществително име, женски род (тип 47) редактиране

Значение

мн. дефлора̀ции, ж. Спец. В медицината — разкъсване на химена (девствената ципа), отнемане на девствеността; обезчестяване.

Грешни изписвания (23)

  • дефлорацеа
  • дефлорацеъ
  • дефлорацея
  • дефлорациа
  • дефлорациъ
  • дефлурацеа
  • дефлурацеъ
  • дефлурацея
  • дефлурациа
  • дефлурациъ
  • дефлурация
  • дифлорацеа
  • дифлорацеъ
  • дифлорацея
  • дифлорациа
  • дифлорациъ
  • дифлорация
  • дифлурацеа
  • дифлурацеъ
  • дифлурацея
  • дифлурациа
  • дифлурациъ
  • дифлурация

Словоформи

С дефиси (къси тирета) са показани възможностите за сричкопренасяне.

ед.ч. деф-ло-ра-ция
членувано деф-ло-ра-ци-я-та
мн.ч. деф-ло-ра-ции
членувано деф-ло-ра-ци-и-те
звателна форма